Hija e tmerrit të përjetuar

Fragmente të kësaj ndodhie po e ndiqnin nga pas si një hije e pandashme. Ato po e torturonin gjatë gjithë kohës, gjatë ditës, por edhe në gjumë. Shpesh zgjohej e lemerisur nga gjumi, e qullur në djersë. Gjithmonë ëndrrat e frikshme, që i shfaqeshin në forma të ndryshme, përfundonin tek përpjekja e pasuksesshme e saj për të ikur. Sakaq, në sekondat e parë midis ëndrrave të frikshme dhe realitetit të dhimbshëm, me shpejtësinë e një ndriçimi rrufeje ndiente një lehtësim, që, megjithatë, atë ditë pranvere kishte arritur të ikte nga xhelatët e saj.